ابن شهرآشوب می نویسد:
حسن بن علی(ع)و یزید بن معاویه نشسته بودند و خرما می خوردند. یزید گفت: حسن از آن روز که به وجود آمده ام تو را دشمن می دارم.
امام حسن(ع)فرمود: بدان ای یزید! شیطان در آمیزش پدر تو شریک شد؛ و هر دو نطفه به هم آمیختند و در وجود تو دشمنی مرا نهادند. زیرا خدای متعال [خطاب به شیطان]می فرماید: «درمالها و فرزندانشان شرکت جو(اسراء:64)»، و نیز شیطان در آمیزش«حرب»شرکت کرد و «صخر» از آن زاده شد. از این رو او جدّم رسول خدا(ص)را دشمن می داشت.»[1] روایت فوق، بنوعی حکایت از نقاط اتصال رویکرد به قرآن با موضوعات سیاسی، -که رنگ غالب گفتمان عصر یادشده است- دارد [1] موسوعه کلمات الامام الحسن(ع)، ص203